Vangnetregelingen voor onverzekerde arbeidsmigranten

Praktijkverhalen

Zorgverleners die eerste- of tweedelijnszorg leveren aan onverzekerde arbeidsmigranten, kunnen deze zorgkosten declareren. Daarvoor bestaat de Subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg aan onverzekerden. De kosten van zorg aan onverzekerbare vreemdelingen, zoals arbeidsmigranten die onrechtmatig in Nederland verblijven, komen ten laste van de Regeling Onverzekerbare Vreemdelingen als de patiënt deze zelf niet kan betalen. Rémi Langenberg, strategisch adviseur bij het CAK, legt uit waarom het belangrijk is dat deze twee vangnetregelingen er zijn.

Tot voor kort waren beide regelingen nog redelijk onbekend. Door de oorlog in Oekraïne en de komst van veel vluchtelingen naar Nederland is de bekendheid, met name onder huisartsen, enorm toegenomen. Volgens Rémi is dit een goede zaak: “Het zijn twee relatief kleine regelingen in het grote stelsel van de Zorgverzekeringswet en bedoeld voor mensen die hierbuiten vallen. De grotere bekendheid van de regelingen heeft als positief gevolg dat zorgverleners minder snel geneigd zijn iemand de deur te wijzen.”

Recht op zorg

Iedereen in Nederland heeft recht op noodzakelijke zorg, maar niet iedereen is verzekerd. Rémi: “Pas in de spreekkamer wordt duidelijk dat iemand onverzekerd is. Het CAK komt in beeld als een zorgverlener een rekening indient. Kan iemand zelf de rekening niet betalen, dan betaalt het CAK de zorgverlener uit.” De cijfers weerspiegelen de grotere bekendheid die beide regelingen hebben gekregen. “Het zijn openeinderegelingen. Dat betekent dat er geen limiet op zit. We hadden eerst zo’n 30 tot 40 miljoen euro per jaar aan kosten, maar door de oorlog tussen Oekraïne en Rusland is dat zeker verdubbeld. We gaan straks richting de 100 miljoen euro op jaarbasis. Het is veel geld, maar iedereen in Nederland verdient zorg.”

“De grotere bekendheid van de regelingen heeft als positief gevolg dat zorgverleners minder snel geneigd zijn iemand de deur te wijzen.”

Als het gaat om onverzekerde arbeidsmigranten, dan vallen de meesten onder de Subsidieregeling medisch noodzakelijke zorg aan onverzekerden. Rémi benadrukt dat dit een relatief kleine groep is. “Gelukkig zijn veel arbeidsmigranten in Nederland wel verzekerd. Ze zijn in dienst van uitzendbureaus, die afspraken hebben met zorgverzekeraars. De groep die onverzekerd is of die uitgeschreven is en nog steeds in Nederland rondloopt, kan via deze subsidieregeling toch de zorg vergoed krijgen als dat nodig is.”

Het CAK

Het CAK is een zelfstandig bestuursorgaan dat onder het ministerie van VWS valt. Ze doen allerlei innende regelingen binnen het zorgdomein, zoals de eigen bijdrage Wet Langdurige zorg (Wlz), Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo), de wanbetalerspremie voor mensen die geen zorgpremie betalen en de onverzekerden regelingen. Als organisatie probeert ze zo toegankelijk mogelijk te zijn. Dat betekent ook dat ze mee moet gaan met de tijd. Rémi: “Het CAK is bezig met een digitaliseringsslag. Nu moet een zorgverlener nog een papieren nota indienen per post, dat is behoorlijk ouderwets. Straks kan de zorgverlener, net als zorgverzekeraars, snel online een nota indienen. Dat maakt het laagdrempeliger en zorgt ervoor dat zorgverleners eerder gebruik zullen maken van de regelingen die er zijn. Die zijn er tenslotte niet voor niets.”